Właściwe przygotowanie próbek metalograficznych w celu określenia mikrostruktury i zawartości wymaga przestrzegania sztywnego procesu krok po kroku. Kolejno etapy obejmują cięcie, mocowanie, szlifowanie warstwy, szlifowanie dokładne, polerowanie, trawienie i badanie mikroskopowe. Próbki muszą być utrzymywane w czystości, a procedura przygotowania musi być dokładnie przestrzegana w celu ujawnienia dokładnych mikrostruktur.
Na czym polega metalografia?
Metalografia obejmuje badanie budowy i struktury metali i stopów. Wiele można się dowiedzieć badając próbki gołym okiem, ale bardziej wyrafinowane techniki wymagają powiększenia i przygotowania powierzchni materiału. Mikroskopia optyczna jest wystarczająca do badań ogólnych; zaawansowane laboratoria badawcze i badawcze często zawierają mikroskopy elektronowe (SEM i TEM), dyfraktometry rentgenowskie i elektronowe oraz ewentualnie inne urządzenia skanujące. Odwiedź: https://metalografia-pik.pl/preparatyka-metalograficzna/.
Nieprawidłowe techniki przygotowania próbki mogą spowodować zmianę prawdziwej mikrostruktury i najprawdopodobniej doprowadzą do błędnych wniosków. Z konieczności wynika, że mikrostruktura nie powinna być zmieniana. Obróbka na gorąco lub na zimno może wystąpić podczas procesu przygotowania próbki, jeśli metalurg nie będzie ostrożny. Znajomość metod wykorzystywanych do wytwarzania wysokiej jakości próbek metalograficznych wymaga szkolenia i praktyki. Podstawowych technik można się nauczyć dzięki wytrwałości pacjenta w ciągu kilku godzin.
Sekcje
Operacje takie jak ścinanie powodują ciężką pracę na zimno, która może zmienić mikrostrukturę próbki. Cięcie ścierne (skrawanie) jest najlepszym rozwiązaniem w celu wyeliminowania tych niepożądanych cech; uzyskana powierzchnia jest gładka, a cięcie przebiega szybko. Ściernice tnące o niskiej prędkości są stosowane w przypadkach, w których należy unikać ciepła wytwarzanego przez standardowe noże ścierne. Odpowiednia ilość chłodziwa i odpowiednia kontrola prędkości są niezbędne we wszystkich operacjach cięcia.
Tarcze ścierne do cięcia składają się z ziaren ściernych (takich jak tlenek glinu lub węglik krzemu), połączonych razem z gumą lub innymi materiałami w postaci cienkiej tarczy. Tarcze o spoiwie gumowym są najczęściej stosowane do pracy na mokro, a spoiwa żywiczne do cięcia na sucho.
